دست نوشت برای بارسا ، تقدیم به پله و توپ طلا - مهسان بلاگ

غرش بارسا و مسی در دربی کاتالونیا

محمد قراگزلو

یک)دربی کاتالونیا همیشه شبیه یک دربی واقعی است.این را از سوت هایی که برای پیکه می کشیدند خیلی خوب می شد فهمید.دو سال قبل که تماشاگران تیم همسایه بنرهایی توهین آمیز علیه پیکه و همسرش به استادیوم شان آوردند شکل این دربی از کری های رایج به یک کری زرد و پاپاراتزی گونه تغییر پیدا کرد و حالا این پیکه بود که در کانون توجه قرار گرفته و باید به عنوان بازیکنی که پستی حساس در قلب دفاع بارسا دارد به لحاظ روانی تخریب می شد.پیکه فصل قبل البته کاری نموده بود تا شدت این سوت ها بیشتر گردد.درست همان روزی که هوا خراب شد و زمین بهم ریخت اما درست همانی بود که باید تیم شکست ناپذیر والورده را در خانه همسایه از شکست فراری می داد.

2)سوت ها برای پیکه و بارسا دوامی نداشت و دربی که توی ذهن ساخته بودیم خیلی زود رنگ باخت.قدرت اسپانیول روی سکوها تحلیل رفته بود.جایگاه های آبی خالی مانده توی ذوق می زد.از 40 هزار و 500 جایگاه فقط 24 هزار تایشان پرشده بود و تیم روبی روی چمن هم شبیه آنهایی نبود که دربی برایشان همه چیز است وهمه کار می نمایند تا از این بازی حیثیتی دست خالی بیرون نیایند.تا چند هفته قبل اسپانیول را با مربی جوانش بالاهای جدول دیده بودیم.رتبه هایی که این فصل حتی به آلاوس و ختافه و خیرونا هم رسیده اما انگار آنها بعد از هفته های طلایی در سراشیبی سقوط قرار گرفته و از بد حادثه در بدترین زمان ممکن به تیم با بانگیزه والورده برخورد نموده بودند.

3)بازگشت سوارز به ترکیب بارسا برای خط حمله بلوگرانا که هفته قبل از نفس افاده بود امیدوار نماینده به نظر می رسید هر چند در ده دقیقه ابتدایی می شد نشانه های دوری دو هفته ای او از مسابقه را در زمین پیدا کرد.کوتی که هفته قبل آماده به نظر نمی رسید روی نیمکت نشست و در غیاب ادامه دار آرتور، ویدال مثل دو بازی اخیر در ترکیب یازده نفره به میدان رفت.در ظاهر ماجرا ترکیب بارسا هیچ باگی نداشت و خلایی در نقاط مختلف زمین به چشم نمی خورد پس ریتم باید شکل می گرفت.دربی برای اسپانیول فقط همان 5 دقیقه ابتدایی بود و ریتم بارسا که شکل گرفت صدای سوت های بازیکنان آبی و سفید زیر نوای تقه تقه های صحیح و ضرباهنگ سریع بارسا برای خلق موقعیت گم شد.

4)عثمان دمبله همچنان یک پارادوکس بزرگ در ترکیب بارساست.بازیکنی که رد استعداد در هر ضربه اش به توپ را می توان گرفت اما هموزن درخشش اش در زمین عنصری ناموزون و تک به حساب می آید.دمبله 5 دقیقه نخست مسابقه هیچ لمس توپی نداشت و تا دقیقه 20 هر چه پاس داد اشتباه بود اما ضربه ای به توپ زد که فقط ستاره های بزرگ دنیای فوتبال جرات وجسارت نواختنش را دارند و فقط از کیفیت ستاره هایی مثل مسی و سوارز این مهم برمی آید.دمبله با این گل فوق العاده دوباره خودی نشان داد اما فقط دقایقی قبل و بعد از این گل هموزن رقم قراردادش بازی کرد و دوباره در همان مسیر تک بودنش قدم گذاشت تا اینکه تعویض شد و بیرون رفت.

5)برای این برد و رسیدن آنی بارسا به ریتم دلخواه باید از سه عنصر ویژه نام ببریم.یکی آرتورو ویدال که تنها عنصر درگیر شونده و جنگجو در میانه میدان است.یکی که خط میانی بارسا کم داشت.بازیکنی که تکل بزند، دعوا کند و روی هوا باج ندهد.یکی که اهل نوازش توپ در موقعیت های حساس نباشد و البته به همان اندازه که در فاز دفاع تاثیر می گذارد عنصری پیش برنده در حالت تهاجمی باشد و حتی برای گلزنی عطش داشته باشد.خلاصه تر اینکه یکی که شبیه بوسکتس و راکیتیچ و آرتور نباشد.دو نفر دیگر دو مدافع کناری بارسا هستند.تعریف از آلبا که دیگر تکرار مکررات است و هر نمایش نود دقیقه ای اش حظ بصری را نصیب مان می نماید اما بگذارید از نلسون سمدو بگوئیم.مدافع راست پرتغالی که هر چند بعضا در جریان بازی باگ های کوچکی دارد و مدافعان میانی تیمش را به دردسر می اندازد اما یک مدافع کناری کلاسیک امیدوار کنننده در جایی است که بعد از کوچ دنی آلوز بارسا همواره احساس خلا نموده است.سمدو پنجشنبه شب مقابل هوئسکا در کوپا دل ری بازی کرد و کمتر از 48 ساعت بعد نمایشی دلپذیر مقابل اسپانیول ارائه داد.با این نمایش البته که او از سرخی روبرتو پیش افتاده اما شاید والورده چاره ای نداشته باشد در ترافیک وسط زمین تیمش بعد از بازگشت سرخی از مصدومیت ،سیستم چرخشی را درباره سمدو و دفاع راست دوباره به کار گیرد.

6)لئو مسی هفته قبل جانی نداشت.انگار تمام نیرویش را برای این دربی ذخیره نموده بود.برای دویدن های پرفشار و مکرر، استارت های تماشایی، دریبل های موفق ، حرات ترکیبی فوق العاده،پاس گل ، ضربه سر،حرکات تکنیکی وسط زمین و مقابل محوطه جریمه و البته نواختن ضربه های ایستگاهی تماشایی که حالا مسی راحت تر از پنالتی گل شان می نماید.این نمایش شاید جوابی بود به آنچه پله ادعا می کرد در مورد مسی دیده است.شاید هم دوری از توپ طلا با لئو کاری نموده بود تا خودش را دوباره نشان مان دهد.اینکه چه کارهایی از دستش برمی آید و چقدر برای تیمش کارایی دارد.این دقیقا همان چیزی بود که پله و منتقدان لئو نمی بینند یا دوست ندارند ببینند.اینکه چطور در میانه میدان بارسا به ریتم تیم جان می بخشد و جدا از گلزنی هایش و آنچه یک ستاره پیشانی خط حمله انجام می دهد، فوتبال بارسا را شبیه یک باله منحصر بفرد تماشایی، موزن و دلپذیر می نماید.لئو البته در این دربی وجه دیگری از فوتبالش را به رخ منتقدان کشید.شاید جدا از آن دو ضربه ایستگاهی که امروز همه درباره اش حرف می زنند و ویدئوهایش دست به دست می چرخد،ویژه ترین صحنه ای که از مسی در این مسابقه پیدا می کنید کوشش او برای بازپس گیری توپی بود که در نیمه نخست لو داد اما با استارتی عجیب و غریب جبرانش کرد.از این استارت ها و دویدن ها در این مسابقه کم نبود و شاید اگر میزان دوندگی مسی در این مسابقه اعلام گردد اصلا شبیه آمار هفته های قبل او نباشد.یعنی می گردد این را هم به حرف های پله و نظر آنهایی که لئو را در لیست نهایی توپ طلا قرار ندادند ارتباط داد؟

7)بارسا به لطف VAR دومین کلین شیت متوالی اش را ثبت کرد و به نظر می رسد جدا از نمایش دلپذیری که در نیمه نخست ارائه کرد و دربی را همان جا به سرانجام رساند کم کم به سازمان دفاعی مستحکم تر و منسجم تری دست یافته است.حالا آنها سه امتیاز بیشتر از سویا دارند و مطمئن تر از هفته قبل به صدر جدول سخت ترین لالیگای تاریخ تکیه زده اند.نگرانی ها در مورد اومتیتی به عنوان باثبات ترین عنصر خط دفاعی طی سه فصل اخیر اما می تواند امیدواری ها در این بخش و بازگشت ستاره هایی مثل کوتینیو، سوارز،آرتور و روبرتو را بالانس کند هر چند اگر فرمالن مثل فصل قبل بازگشتی شکوهمندانه به ترکیب داشته باشد و پیکه بر مدار فعلی پیش برود،بارسا برای فاصله دریافت از دیگر مدعیان چیزی کم نخواهد داشت.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما