خبرنگاران؛ احسان محمدی- اگر دقیقه 93 مهدی قائدی ستاره این روزهای فوتبال ایران دروازه خالی چین را باز نموده بود شاید می توانستیم باز گل بزنیم و الان صعود نموده بودیم. سالهاست این اگرها نه فقط در ورزش بلکه در همه زندگی یقه مان را چسبیده اند. سالهاست منتظر یک معجزه ایم که رخ نمی دهد. همه جا که ملبورن استرالیا نیست.

تیم ملی امید ایران از راه یابی به المپیک 2020 توکیو باز ماند. این اتفاق تازگی ندارد. نزدیک به 50 سال است. آخرین باز 1355 رفتیم المپیک مونترال. اتفاقاً تا جمع هشت تیم هم خودمان را بالا کشیدیم اما مقابل اتحاد جماهیر شوروی 2-1 شکست خوردیم و آن بازی که در استادیوم مونیسیپال شهر شربروک و با حضور 5855 تماشاگر برگزار گردید، آخرین قاب فوتبال ما و المپیک است. بعد از آن حکایت ما رفتن و نرسیده بود.

این بار هم با حمید استیلی نتوانستم خودمان را به مرحله بعد برسانیم. جایی که فقط در تفاضل گل کم آوردیم. باید به چین سه گل می زدیم اما فقط امید نورافکن از روی نقطه پنالتی یک گل زد. در تورنمنتی که مقابل ازبکستان، چین و کره جنوبی بیش از 9 موقعیت طلایی را هدر دادیم.

اما آیا مشکل ما فقط تفاضل گل بود یا از این تیم قبل از رفتن به مسابقات دست شسته بودیم؟ قبل از اعزام کمتر کسی حال تیم را می پرسید. بسیاری اسم حریفان بعدی اش را نمی دانستند. حتی در سایت فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی هم زیر عکس گروهی تیم نوشته شده بود:تیم ملی فوتبال امید ایران با راهنمایی زلاتکو کرانچار برای حضور در مسابقات قهرمانی زیر 23 سال آسیا و کسب سهمیه صعود به مسابقات المپیک 2020 توکیو کوشش می نماید! البته الان عوضش نموده اند!

انگار برای کسانی در فدراسیون هم خیلی این تیم مهم نبود و خبر نداشتد، زلاتکو رفت و بعد از او فرهاد مجیدی هم رفت و حمید استیلی وارث تیمی تنها شد. تنهای تنهای تنها. اما دعوت از بازیکنانی مانند امید نورافکن (سپاهان)، عارف آقاسی (فولاد)، سینا زامهران (شهرخودرو)، محمد خدابنده لو (پیکان)، محمد محبی (سپاهان)، مهدی قائدی (استقلال)، رضا جبیره (نفت)، علی شجاعی (نساجی)، شکاری (تراکتور) و اللهیار صیادمنش(استانبول اسپور) و ... که در چندسال با کیفیت خوب خودشان را به فوتبال ایران تحمیل نموده بودند بارقه های امید را در دل طرفداران این تیم تنها روشن نگه داشت تا اینکه مثل همواره نشد، نتوانستیم و ان شالله المپیک 2024 پاریس!

نحوه انتخاب حمید استیلی برای راهنمایی تیم ملی امید و سخنان صریح فرهاد مجیدی موج عجیبی را علیه او به راه انداخت. فارغ از توانایی های فنی استیلی که مورد نقد بسیاری بود و بر این باورند که او و دستیارانش در مهره چینی بد عمل کردند، در فضای دو قطبی فوتبال ایران اما انگار خیلی ها منتظر زمین خوردنش بودند تا دلشان خنک گردد. باورش سخت است اما در این سرزمین گاهی برای خنک شدن دل کسانی حاضرند شکست یک تیم ملی را ببینند. فرقی نمی نماید سرمربی آن تیم کارلوس کی روش باشد در جام ملت ها باشد یا حمید استیلی که می خواست با شاگردانش رویای نزدیک به نیم قرنه فوتبال ایران را عملی کند.

ما چین را شکست دادیم اما از صعود بازماندیم. یک اتفاق معمولی در چهاردهه گذشته. در همه این دهه ها هم معتقد بوده ایم که بهترین فوتبال آسیا را داریم. اما نه با مربی داخلی صعود می کنیم به المپیک نه با مربی خارجی، نه با ملاقات تدارکانی خوب، به بدون ملاقات تدارکاتی، نه با معجزه، نه بی معجزه... ما آنقدرها که تصور می کنیم خوب نیستیم، امیدوارم حداقل به جام جهانی 2022 برسیم!

-

بیشتر بخوانیم:

شکست تیم امید ایران در بازی دوم/ رویای المپیک با سانتر های بی ثمر کمرنگ شد

حذف تیم ملی امید از المپیک/ استیلی: از مردم عذرخواهی می کنم

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

مجله سرگرمی: مجله سرگرمی و گردشگری